بله؛ همان طور که در سوالات متداول مالیات پزشکان نیز اشاره کردیم، اتصال دستگاه‌های کارتخوان (مورد استفاده توسط مطب‌ها، درمانگاه‌ها و به طور کلی هر دستگاهی که برای تراکنش‌های دندان‌پزشکان مورد استفاده قرار می‌گیرد) به سیستم اداره دارایی ضروری است. این یعنی تمام تراکنش‌ها باید به پایانه‌های فروش متصل شوند.

در ویدئو‌هایی نیز درباره سازماندهی پوز‌های بانکی، تعیین تکلیف دستگاه‌های پوز و مشکلات مالیاتی مربوط به دستگاه کارتخوان اشاره کرده ایم.

به طور خلاصه و با توجه به توضیحاتی که در ابتدای سوالات گفته شد، مالیات دندان‌پزشکان به 3 نوع تقسیم می‌شود.

• مالیات تکلیفی دندان‌پزشکان

زمانی که یک دکتر دندان پزشک در مرکز درمانی و یا کلینیک مشغول به فعالیت به صورت پیمان است (بدون داشتن قرارداد و با پیمان مشارکتی یا غیر مشارکتی)، مرکز مربوطه ملزم به پرداخت 10 درصد از حقوق دندانپزشک، به عنوان مالیات است.

• مالیات بر درآمد مشاغل دندان پزشکی

برای دندانپزشکانی که توسط شخص حقیقی یا حقوقی دیگر استخدام نشده‌اند، مالیات بر درآمد مشاغل در نظر گرفته می‌شود. این یعنی مودیان این نوع از مالیات دندانپزشکان، باید با پر کردن اظهارنامه مالیاتی مشاغل، مقدار درآمد خود را به سازمان امور مالیاتی اظهار کنند. با توجه به ماده 131 قانون مالیات‌های مستقیم، مالیات مشاغل به شرح زیر خواهد بود:

• برای دندان‌پزشکانی که سود ناشی از فعالیت پزشکی شان تا مبلغ 50 میلیون تومان باشد، 15 درصد مالیات
• برای سودهای ‌های بین 50 الی 100 میلیون تومان، 20 درصد مالیات بر درآمد
• و در نهایت برای سود ‌های بیشتر از 100 میلیون تومان 25 درصد مالیات برای دندان‌پزشکان در نظر گرفته می‌شود.
• مالیات بر درآمد حقوق دندانپزشکان

مالیات حقوق برای دندانپزشکان نیز مانند دیگر افرادی که به صورت قرارداد استخدامی با یک مرکز خاص همکاری دارند، وجود دارد و در پایان هر ماه حقوق از مرکز درمانی دریافت می نمایند. این مالیات همانطور که در نوع اول مالیات دندانپزشکان توضیح دادیم، جدای از درصد مالیاتی است که مراکز درمانی برای حقوق هر فرد پرداخت می‌کنند.

بله؛ با اینکه مالیات تکلیفی دندانپزشک توسط مرکز درمانی یا کلینیکی که در آن فعالیت دارید، پرداخت شده است؛ اما پرداخت این نوع مالیات دلیلی بر عدم ارسال اظهارنامه مالیاتی اشخاص حقیقی برای شخص دندانپزشک نمی‌شود. میزان مالیات درآمدهای مربوطه محاسبه و مالیات های مکسوره و پرداخت شده توسط مرکز درمانی از آن کسر میگردد.

کلینیک یا مرکز درمانی و یا مطب شخصی مد نظر ممکن است به صورت حقیقی یا حقوقی باشد.

اگر بخواهیم به صورت دقیق‌تری اعلام کنیم، زمانی که به عنوان مطب شخصی اشاره می‌کنیم، یعنی یک شخص حقیقی برای دندانپزشکی مد نظر است. در این حالت شخص تاسیس کننده به عنوان فرد حقیقی باید طبق تبصره 100 و با ارائه اظهارنامه عملکرد، مالیات در نظر گرفته شده را در نهایت پرداخت کند.

کلینیک های تخصصی دندانپزشکی فارغ از میزان درآمد، مشمول گروه اول مالیاتی بوده و می بایست علاوه بر پلمپ و ارائه دفاتر قانونی، ترازنامه و گزارش یود و زیان، گزارش معاملات فصلی خود را نیز یک و نیم ماه پس از پایان هر فصل به اداره امور مالیاتی ارسال نمایند.همچنین می بایست مالیات مکسوره (10%) کسر شده از حق الزحمه های پرداختی به پزشکان شاغل در کلینیک را نیز تا پایان ماه بعد ب اداره امور مالیانی پرداخت نماید.

اگر هم کلینیک مد نظر به صورت حقوقی باشد، (یعنی تعدادی از افراد آن را در قالب شخص حقوقی احداث کرده باشند) نماینده افراد موسس بایستی با تکمیل اظهارنامه عملکرد اشخاص حقوقی به پرداخت تکالیف مالیاتی بپردازد. در این حالت مالیات طبق ماده 105 قانون مالیات‌های مستقیم، 25 درصد از سود کلینیک خواهد بود.همچنین کلینیک مشمول تکالیف مالیاتی شرکتها بوده که همانند تکالیف مالیاتی اشخاص حقیقی مشمول گروه اول می باشد.

برای معافیت مالیاتی صنف دندانپزشکان، از دو ماده 101 و 84 استفاده می‌شود.

دندانپزشکانی که به صورت شخص حقیقی به فعالیت می‌پردازند، می‌توانند از ماده 101 قانون مالیات‌های مستقیم استفاده کنند. مقدار معافیت مالیاتی ماده 101 برای عملکرد سال 1400، 36.000.000 تومان بوده است. این مقدار برای سال 1401 نیز برابر با 39.600.000 تومان است.

معافیت مالیاتی مربوط به ماده 84 قانون مالیات‌های مستقیم، مربوط به دندان‌پزشکانی است که با داشتن قرارداد مراکز درمانی و کلینیک‌ها، حقوق دریافت می‌کنند. لذا معافیت مالیاتی حقوق در سال 1400 برابر با 48.000.000 تومان بوده و در سال 1401 این مقدار به 67.200.000 تومان افزایش یافت.

دانستن این نکته نیز بسیار حائز اهمیت است که محدودیتی در استفاده از معافیت‌های مالیاتی وجود دارد. استفاده انفرادی از معافیت‌های ماده 84 تنها یک بار در سال و برای استفاده از معافیت ماده 101 در کلینیک های مشکارکتی تنها دو معافیت می باشد.